Menurut
Abdullah Hasan dan Ainon Mohd ( 1994:248 ) kata kerja terbitan ialah kata
sifat,kata kerja transitif,dan kata kerja sendi
yang boleh menjadi kata dasar untuk menerbitkan kata kerja transitif.
Abdullah Hasan dan Ainon Mohd turut menyatakan bahawa terdapat tiga imbuhan
yang membentuk kata kerja transitif,iaitu ‘per-‘.’-kan’,dan ‘-i’. Setiap
daripada satu itu boleh berlaku secara sendirian ataupun bergabung.
Manakala Kamus Tatabahasa Dewan ( 2008:151
) medefinisikan sebagai kata kerja yang terhasil daripada proses
pengimbuhan,iaitu proses yang menggandingkan imbuhan pada kata dasar dan
melahirkan perkataan-perkataan terbitan.
Menurut Arbak Othman ( 1984:14 ), imbuhan
kata kerja terdiri daripada awalan ber-,me-,ter-,di-,ke-, kemudian
imbuhan terbahagi ber-.....-an,ber-.....-kan,me-......-kan,me-....-I,memper-...,memper-....-kan,memper-...-i,ke-....-an
imbuhan akhiran –kan,-i dan –an.
Kata kerja imbuhan adalah kata kerja yang
menerima sebarang imbuhan samada daripada kata nama,kata kerja,kata
adjektif,kata tugas. Selepas imbuhan kata-kata ini menjadi sifat kata kerja
walaupun berasal bukan daripada kata kerja. Kebanyakan kata kerja terbitan
ialah kata kerja transitif namun ada juga yang bertindak sebagai kata kerja
terbitan pasif.
.Kata kerja terbitan awalan
Kata
kerja terbitan dengan imbuhan awalan terdiri daripada meN-,beR-,teR-,di-,mempeR-,dan
dipeR-.
Menurut
Kamus Tatabahasa Dewan, awalan meN- ialah awalah yang membentuk kata
kerja aktif,sama ada transitif atau tak transitif. Awalan ini mempunyai empat
bentuk varian,iaitu me-,mem-,mem-,dan meng- ( Nik Safiah Karim et
al. 2008:151 ).
Mengikut Kamus Tatabahasa Dewan Edisi Ketiga ,imbuhan meN- boleh dipecahkan
kepada bahagian tertentu mengikut maksud tertentu.
(
a ) melakukan sesuatu,contohnya:
i.
memasak - Ibu memasak
nasi
ii.
menggaul - Kakak menggaul
ulam dengan ikan untuk dibuat kerabu.
(
b ) mengeluarkan bunyi, contohnya:
mengembek - Kambing itu dari tadi lagi
mengembek.
(
c ) membuang,mencari atau mengumpulkan sesuatu,contohnya :
mencandan - Ismail mencandan
sebagai mata pencarian.
(
d ) menuju sasaran, contohnya :
mendarat - Kapal terbang itu mendarat
di landasan.
(
e ) berlaku seperti atau menyerupai sesuatu,contohnya:
membelit - Soalan itu telah membelit
fikirannya.
dan
akhir sekali yang memberi makna menyatakan keadaan. Ia terbahagi kepada dua
bahagian iaitu
(
a ) hidup sebagai,contohnya:
menjanda - Aisah telah lima tahun menjanda.
(
b ) menjadi,contohnya:
membujur - Ali duduk dalam
keadaan membujur untuk sembahyang.
Awalan beR- juga boleh membentuk kata kerja. Perkataan yang menerima
awalan ini menjadi kata kerja yang bersifat tidak transitif. ( Nik Safiah Karim
et al. 2008:161 ). Manakala menurut Arbak Othman ( 1984 : 14 ) kata
kerja dengan awalan ber- boleh berupa kata kerja tak transitif atau kata
kerja yang menerima pencukup sesudahnya.Menurut Kamus Tatabahasa
Dewan,apabila awalan ber- bergabung dengan kata dasar yang bermula
dengan huruf r maka dua r tadi akan berubah menjadi satu r
melalui proses peleburan bunyi,contohnya:
ber + rantai = berantai
ber + ranjau = beranjau.
Awalan
beR- boleh digabungkan pada kata dasar daripada kata nama,kata
kerja,kata adjektif,dan kata tugas. Awalan beR- mempunyai banyak makna
mengikut golongan kata yang bergabung dengannya. Awalan beR- boleh
membawa makna melakukan perbuatan,mengenai diri sendiri,perbuatan
bersalingan,keadaan yang sudah sedia berlaku,membawa makna mempunyai,makna
memakai,mengerjakan sesuatu,membawa makna menghasilkan,meminta
bantuan,berada dalam keadaan,memperoleh,membawa pengertian menjadi,bersama-sama,dan
beroleh. Manakala pencukup yang dimaksudkan oleh Arbak Othman ialah kata
dasar yang berada sesudah imbuhan ber- tersebut,contohnya;
berlari. ber-
merupakan imbuhan manakala lari itu merupakan pencukup.
Kamus Tatabahasa Dewan ( 2008:170 ) menyatakan bahawa hanya terdapat satu
bentuk awalan teR-,iaitu ter- yang digabungkan dengan kata
dasar,contohnya:
nampak
– ternampak
jatuh
– terjatuh
Bagi
kata dasar yang bermula dengan huruf r maka satu daripada r
tersebut akan digugurkan. Terdapat dua jenis kata kerja awalan ter-
,iaitu kata kerja aktif dan kata kerja pasif. Kata kerja aktif pula terbahagi
kepada kata kerja transitif dan kata kerja tak transitif.
(
a ) kata kerja transitif
terlihat – Ali terlihat kucing
dilanggar.
(
b ) kata kerja tak transitif
terjatuh - Ali terjatuh dari katil
Bagi
kata kerja pasif pula ialah:
terlanggar- Kereta itu terlanggar
oleh Ali.
Imbuhan
teR- mempunyai makna tidak sengaja,keupayaan dan keadaan
tersedia.
Awalan di- akan membentuk kata kerja pasif,contohnya;
jahit
– dijahit
Baju itu dijahit oleh Abu.
Mengikut
Kamus Tatabahasa Dewan ( 2008:177 ) tidak terdapat makna khusus untuk awalan di-.
Awalan mempeR- juga awalan pembentuk kata kerja wujud dalam satu bentuk,iaitu
memper-.Dalam bahasa Melayu bentuk ini hanya dirujuk sebagai awalan per-.(
Nik Safiah Karim et al. 2008:177 ). Awalan per- bergabung dengan
kata dasar bagi menerbitkan kata kerja transitif. ( Abdullah Hasan dan Ainon
Mohd ( 1994: 248 ). Menurut Abdullah Hasan lagi,bentuk ejaan awalan per- tidak
berubah. Contoh kata kerja imbuhan mempeR- ialah;
hamba
– memperhamba
Majikan itu memperhamba pekerja.
lebar
- memperlebar.
JKR telah memperlebar jalan raya
itu.
Kata
kerja berimbuhan mempeR- ini boleh membawa makna menjadikan,menjadikan
lebih atau bertambah,dan mendapat sesuatu.
Awalan dipeR- ialah awalan yang membentuk kata kerja pasif. ( Nik Safiah Karim et
al 2008:181 ). Awalan dipeR- wujud dalam satu bentuk sahaja ,iaitu diper-
contohnya:
halus
– diperhalus
Cadangan itu akan diperhalus oleh
Menteri Besar.
Awalan
diper- mempunyai beberapa makna,iaitu dijadikan,dijadikan lebih
atau bertambah dan terdapat sesuatu
Akhiran kata kerja.
Hanya
terdapat dua akhiran yang membentuk kata kerja bahasa Melayu ,iaitu
i.
-kan
ii.
–i
2 Akhiran
–kan.
Akhiran
–kan membentuk kata kerja transitif dan hanya wujud dalam dua jenis ayat
sahaja,iaitu
(
a )dalam ayat pasif bagi kata ganti nama orang pertama dan kedua contohnya:
tuliskan
– saya tolong tuliskan untuk artikel itu.
(
b ) jenis yang kedua,iaitu dalam ayat suruhan,contohnya:
pastikan
– pastikan lampu dipadam.
Akhiran
–kan dikaitkan dengan dua makna khusus,iaitu menyebabkan jadi dan melakukan
sesuatu untuk manfaaat orang lain.
. Akhiran
-i.
Akhiran -i membentuk ayat transitif. Akhiran –i
wujud hanya dalam dua bentuk,iaitu
(
a ) dalam ayat pasif orang pertama dan kedua,contohnya:
sertai
– Majlis itu akan saya sertai.
(
b ) dalam ayat suruhan,contohnya:
sayangi
– tolonglah kasihani anak itu.
Akhiran
– i mempunyai dua makna khusus iaitu memberi makna menyebabkan jadi
dan juga menyatakan unsur tempat.
Apitan kata kerja
Apitan
ialah unsur imbuhan yang hadir secara melingkungi kata dasar,iaitu dua bahagian
imbuhan hadir pada awal dan akhir perkataan secara serentak. Imbuhan apitan
juga dikenali sebagai imbuhan terbahagi ( Nik Safiah Karim et al.
2008:190 ).
Kata
kerja apitan terdiri daripada : meN-...-kan,beR-...-kan,beR-...-an,di-...-kan,memper-...-kan,memper-...-I,meN-...-I,di-...-I,ke-...-an,diper-...-kan,diper-...-i.
(
i ) Imbuhan meN-...-kan terdiri daripada me-...-kan,mem-...-kan,men-...-kan,meng-...-kan,
dan menge-...-kan. Kebiasaannya,kata kerja yang bergabung dengan
apitan meN-...-kan ialah kata kerja transitif. Kata kerja apitan meN-...-kan
terdiri daripada dua jenis, iaitu;
(
a ) yang menerima satu objek,contohnya:
Abu melontarkan lembing kepada
Ali.
(
b ) yang menerima dua objek, contohnya:
Ibu menjahitkan baju untuk saya
dan kakak.
Apitan
meN-...-kan membawa beberapa makna,iaitu membuat sesuatu,menyebabkan
jadi,dan manfaat.
(
ii ) Pada dasarnya hanya satu sahaja imbuhan beR-...-kan iaitu ber-...-kan.
Imbuhan ber-...-kan boleh bergabung dengan kata nama dan kata kerja dan
membentuk kata kerja tak transitif berpelengkap,contohnya:
(
a ) beratapkan – Rumah yang dibina itu beratapkan
daun nipah.
Imbuhan
apitan ber-...-kan memberi makna menjadikan sesuatu sebagaimana contoh
diatas,
beratapkan
– memberi makna menjadikan atap.
(
iii ) Apitan meN-...-i boleh bergabung dengan kata nama,kata
adjektif,kata tugas dan kata tugas untuk membentuk kata kerja. Imbuhan meN-...-i
membentuk kata kerja transitif yang terdiri daripada dua jenis,iaitu:
(
a ) ayat aktif yang menerima satu objek,contohnya:
menjahiti
- Ibu menjahiti kami sepasang
baju.
(
b ) ayat aktif yang menerima dua objek,contohnya:
menolongi
– Saya menolongi makcik membaiki motor.
Sisipan kata kerja
Dalam
bahasa Melayu tiada sisipan yang dapat membentuk kata kerja. Namun
demikian,bentuk perkataan yang terdiri daripada kata nama dan kata adjektif
yang mempunyai sisipan dapat dijadikan kata kerja dalam proses pengimbuhan ( Nik Safiah
Karim et al.2008:217 ). Mengikut Arbak Othman ( 1984:7 ) pula,sisipan
adalah imbuhan yang tersisip di tengah kata. Menurutnya lagi,imbuhan sisipan
dianggap ditinggalkan oleh sejarah dan pemakaian dalam bahasa Melayu tidak lagi
produktif. Dalam kedua-dua buku tatabahasa ini,imbuhan sisipan tidak
dibincangkan secara mendalam kerana penggunaannya amat jarang. Bahkan Abdullah
Hasan juga mengatakan bahawa imbuhan sisipan tidak lagi produktif kerana
bilangannya yang sedikit.
Dalam
sisipan kata kerja terbitan hanya ada tiga sisipan yang membentuk kata kerja
terbitan,iaitu sisipan -el-,-er-, dan –em-. Contohnya,
guruh
– gemuruh
sabut
– serabut
getar
– geletar
contoh
ayat :
Jantung Ahmad gemuruh dengan majlis
pertunangan yang akan diadakan.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan