Ajaran Toisme

Ajaran Tao pada asalnya adalah sebuah falsafah namun sebagaimana Buddha ajaran ini telah berkembang menjadi sebuah agama. Ajaran ini telah diasaskan oleh Lao Tze atau nama sebenarnya Li Yeh pada 604 S.M dan juga Zhuang Zi. Beliau dikatakan berada dalam perut ibunya selama 84 tahun dan dilahirkan oleh ibunya dalam keadaan yang sudah tua dan hidup selama 200 tahun. Semasa pemerintahan Dinasti Chou beliau pernah dilantik sebagai ahli pustakawan. Beliau memiliki satu kitab iaitu Tao Te Ching yang memuatkan ajarannya dalam aspek astronomi dan ramalan yang merupakan kepakarannya. Ajaran Tao hakikatnya kurang mendapat sambutan kerana rakyat jelata tidak memahami apa yang dimaksudkan oleh falsafah ini. Tetapi ajaran ini mula berkembang selepas kelemahan dinasti Han oleh tukang sihir dan ahli astronomi dengan menggunakan kitab Lao Tze. Selepas kemasukan ajaran Buddha ke China pada abad pertama sebelum masihi, ajaran ini telah mendapat saingan dengan Buddha sehingga beberapa aspek telah diubah seperti turut membina biara seperti juga agama Buddha.

Menurut falsafah Taoisme, alam semesta dibentuk oleh dua kuasa kosmis yang berlawanan iaitu yin dan yang. Air merupakan unsur yang paling yin dan api merupakan unsur yang paling yang. Mengikut kepercayaan Tao,ala mini terdiri daripada lima unsur utama iaitu air,api,angin,tanah dan logam. Unsur Yin dalam kepercayaan Taoisme ialah merujuk kepada bumi,perempuan,keadaan yang pasif,sejuk gelap dan sebagainya manakala unsur Yang pula merujuk kepada sesuatu yang bertentangan dengan unsure Yin seperti Syurga,lelaki,cerah,panas dan sebagainya.